Terapia doustna minoksydylem w terapiach łysienia

Minoksydyl to jedna z najpopularniejszych substancji stosowanych w leczeniu łysienia androgenowego typu męskiego i żeńskiego. Lek kojarzy się głównie z roztworem, który wciera się w skórę głowy. Nie każdy jednak wie, że minoksydyl wykorzystywany jest w formie doustnej i można stosować go bezpiecznie i z dobrymi rezultatami w terapii wielu typów łysienia. Sprawdź, czego jeszcze nie wiesz o tej substancji. 

1. Minoksydyl był stosowany jako lek na nadciśnienie tętnicze Minoksydyl obniża ciśnienie tętnicze skurczowe i rozkurczowe poprzez zmniejszenie oporu obwodowego i dlatego w latach 70-tych był wykorzystywany w leczeniu opornego nadciśnienia. To także wtedy odkryto, że minoksydyl prowadzi do hipertrychozy, czyli wzmożonego porostu włosów. Od tamtej pory lek zaczęto wykorzystywać w terapii łysienia jako zastosowanie off-label, czyli niezgodne z pierwotnym przeznaczeniem substancji, jednak dozwolone pod nadzorem lekarza.
2. Działanie minoksydylu jest wielokierunkowe Lek prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, dzięki czemu mieszki włosowe są lepiej zaopatrzone w tlen, czynniki wzrostu i substancje odżywcze. Minoksydyl wydłuża także fazę anagenu (wzrostu) włosa, jednocześnie skracając fazę telogenu (spoczynku), przeciwdziałając ich przedwczesnemu wypadaniu. Niektóre badania wskazują na zwiększenie mieszków włosowych, które ulegają miniaturyzacji w przebiegu łysienia androgenowego. Co więcej, substancja ma również działanie immunomodulujące, co może częściowo wyjaśniać jej zastosowanie w łysieniu plackowatym, którego podłoża upatruje się w nieprawidłowościach układu immunologicznego.
3. Minoksydyl stosuje się w różnych typach łysienia. Choć minoksydyl kojarzy się głównie z leczeniem łysienia androgenowego, lek stosuje się także w innych postaciach łysienia, w tym w łysieniu telogenowym, plackowatym i bliznowaciejącym oraz w zaburzeniach struktury łodyg włosowych. Badania dotyczące skuteczności doustnego minoksydylu wskazują, że:

   - poprawa w zakresie łysienia androgenowego występuje u ok. 70% kobiet i 50% mężczyzn po 6 miesiącach stosowania,

   - u 80% Pacjentów z łysieniem plackowatym zauważa się pojawienie się włosów terminalnych, jednak satysfakcjonujący efekt kosmetyczny obserwuje się u 18% osób,

   - zwiększenie grubości łodyg włosowych zaobserwowano u 39% Pacjentów z liszajem płaskim mieszkowym,

   - terapia doustnym minoksydylem przynosi także poprawę w zakresie łysienia telogenowego, łysienia czołowego bliznowaciejącego, zespołu luźnych włosów anagenowych, łysienia anagenowego spowodowanego chemioterapią.

4. Minoksydyl można stosować zarówno miejscowo, jak i doustnie. Substancja w formie płynu dostępna jest w stężeniu 2% i 5% i to właśnie ta forma leku jest pierwszym wyborem w leczeniu łysienia androgenowego. Efekty różnią się w zależności od Pacjentów, jednak niezbędnym czynnikiem gwarantującym powodzenie terapii jest systematyczność stosowania leku. Włosy zaczynają odrastać po ok. 4-8 miesiącach, ale po zaprzestaniu terapii wypadają ponownie. Skutki uboczne minoksydylu stosowanego miejscowo mogą obejmować podrażnienie, suchość, zaczerwienienie, łuszczenie i świąd skóry.
5. Nie każdy Pacjent może przyjmować minoksydyl. Przeciwwskazaniami do zastosowania minoksydylu doustnie są nadwrażliwość na składniki preparatu, guz chromochłonny nadnercza oraz choroby przewlekłe nerek, serca i wątroby. Preparatów miejscowych i doustnych nie należy stosować także w ciąży i podczas karmienia piersią. Szczególną ostrożność powinni zachować również Pacjenci powyżej 60 roku życia oraz chorzy na nadciśnienie lub niedociśnienie.
6. Minoksydyl może powodować skutki uboczne. Do najważniejszych efektów ubocznych terapii doustnej minoksydylem zalicza się wzrost włosów na obszarach innych niż głowa (15% Pacjentów), zawroty głowy (1,7%), oraz zatrzymanie płynów (1,3%). Mniej niż 1% Pacjentów doświadcza tachykardii, bólów głowy, zaburzeń snu i obrzęku w okolicy oczu. Jedynie w 1,7% przypadków skutki uboczne są na tyle uciążliwe, że prowadzą do zakończenia leczenia. Warto pamiętać, że wzmożone wypadanie włosów występujące po około 4-8 tygodniach od rozpoczęcia terapii jest efektem naturalnym i świadczy o skuteczności leczenia.
7. Minoksydyl jest często elementem terapii łączonej. Skuteczne leczenie łysienia zwykle obejmuje zastosowanie kilku metod terapii. Do podstawowych należą leki doustne i miejscowe, a także zabiegi wykonywane w gabinecie dermatologicznym. Minoksydyl może być łączony z innymi substancjami w zależności od konkretnego typu łysienia. Warto pamiętać, że zarówno doustna, jak i miejscowa forma substancji przynosi rezultaty tylko wtedy, gdy jest stosowana, dlatego minoksydyl wykorzystywany jest w długoterminowych terapiach.
8. Dawkowanie leku nie jest ustandaryzowane. Minoksydyl nie jest oficjalnie zatwierdzony jako lek na łysienie i z tego względu jego dawkowanie jest zawsze ustalane przez lekarza. Dawka zwykle obejmuje od 0,25 do 5 mg substancji, którą przyjmuje się raz dziennie. Dokładne wytyczne dotyczące stosowania powinny być dobrane indywidualnie do Pacjenta, biorąc pod uwagę szereg czynników, w tym płeć i stan zdrowia. 

Minoksydyl w formie tabletek zalecany jest przede wszystkim Pacjentom, u których terapia miejscowa nie przyniosła zadowalającego rezultatu i powodowała skutki uboczne. Co więcej, wcieranie roztworu minoksydylu w skórę głowy jest oceniane przez Pacjentów jako bardziej uciążliwe i demotywujące w porównaniu z zażywaniem leku w formie doustnej.

Jeśli doświadczasz nadmiernej utraty włosów, skonsultuj się ze swoim dermatologiem i zapytaj, czy doustny minoksydyl będzie dla Ciebie odpowiedni.

Umów wizytę

Dane statystyczne cytowane w niniejszym artykule zostały zaczerpnięte z opracowania naukowego: Alina Graczyk, Anna Waśkiel-Burnat, Adriana Rakowska, Lidia Rudnicka, Zastosowanie minoksydylu w chorobach przebiegających z łysieniem, Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2022, 109, 437–452